Minguez E. & Oro D. (2003) Variations in nest mortality in the European Storm Petrel Hydrobates pelagicus. ARDEA 91 (1): 113-117

Veel stormvogelachtigen broeden op afgelegen eilandjes of andere voor predatoren moeilijk bereikbare plaatsen. Veel soorten broeden ook nog eens in holen onder de grond om zo de verliezen van eieren en kuikens beperkt te houden. Ondanks deze aanpassing is het broedsucces van stormvogelachtigen in de regel laag. In een vier jaar durende studie op het eiland Benidorm in de Middellandse Zee (38°30’NB, 00°08’OL) werd de sterfte van eieren en jongen van het Stormvogeltje Hydrobates pelagicus gevolgd volgens de Mayfield- 40% methode. Drie stadia werden daarbij onderscheiden: het bebroeden van de eieren (incubation), de eerste fase van jongenzorg, waarbij altijd minstens een van beide oudervogels in het nest aanwezig is (brooding), en de tweede fase van jongenzorg, wanneer het kuiken overdag alleen in het nest zit (chick-rearing). De enige predator van stormvogeltjes op Benidorm is de Geelpootmeeuw Larus michahellis. Het broedsucces van vogels hangt af van factoren zoals de kwaliteit van de eieren of de oudervogels. Beide factoren zijn gerelateerd aan energetische beperkingen, zoals het voedselaanbod. Daarnaast kunnen factoren die zijn gerelateerd aan de kwaliteit van het nest of de nestlocatie van belang zijn, waardoor voor het seizoen abnormale warmte of koude, overstromingen of predatie het broedsucces kunnen beïnvloeden. De sterfte onder Stormvogeltjes op Benidorm bleek het hoogst in de eerste fase van jongenzorg, net nadat de eieren waren uitgekomen. Het verlies aan eieren verschilde van jaar tot jaar veel minder dan de sterfte onder kuikens in de twee fasen van de jongenzorg. Deze resultaten zijn in overeenstemming met de theoretische verschillen in zowel de duur van de voedselvluchten van de ouders tijdens de drie fasen van de reproductie als de dagelijkse voedselbehoefte van het jong in het nest tijdens de twee fasen van de jongenzorg.